Gedachtes

Zijn het de gedachtes die een mens, mens maakt?
Of zijn het de vraagtekens die ronddwalen in je mond?
Zijn het de woorden die je liever achter je tong laat?
Of is dat "maar" een gevoel die even voorbij komt?
Is de uitspraak van je gedachtes een onbekende taal?
Voelt het wel beter als je uitspreekt wat je denkt?
Of blijven die vraagtekens steeds op herhaal?
En zijn het juist je gedachtes die de stem in je verbale mond dempt?