Ulilang Tula

Ilang taon na rin nang huling makalikha
Ganoon ding katagal na nangungulila.
Sa lungkot ko ngayon ako humahagilap
Ng mga titik na bubuo sa gagawing tula.
Ulila kong tula'y iyo kayang madinig?
Inaalay ko sa ‘yo, kalakip ng aking pag-ibig
Katiting mang pag-asa, pinanghahawakan ko
Na masilip mo manlang taludturang ito.
Inakala ko nung una'y sa kolehiyo'y sapat ng magtapos
Nang ako sa iyo'y maging karapat-dapat na lubos
Subalit ano itong akin ngayong ikinababahala
Ang maging bagay tayo, imposible na nga.
Mali mang malungkot sa bawat mong tagumpay
Sa sobrang taas mo'y di na ako makapantay
Ako'y yong patawarin, yan ang nadarama
Ng puso kong laging hinahanap-hanap ka.
Mula pa nung una'y akin nang hinangad
Suklian mo ang pag-ibig, ngayon nga'y sawimpalad.
Wala na akong magagawa kundi ang umasa
Na ako'y mahalin din o magmahal ako ng iba.
Habang sa ‘king pag-asa'y meron pang natitira,
‘Di ako susuko, mamahalin pa rin kita.
Ako ma'y masaktan, sa ‘yo'y di magtatampo
Minsan kang naging prinsesa sa panaginip ko.
Ilang taon na rin ng huling makalikha
Ganoon ding katagal na nangungulila.
Ayan natapos na ang alay ko sa ‘yo
Ang kabaduyan ko'y pagpasensyahan mo.