Dalawampu't Isa

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Namulat ang aking mga mata
Nakita ko ang Iyong halaga
Napagmasdan ang Iyong mga katha

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Lumiban ako ng isang pagkain sa loob ng isang araw
Pinilit na tumingin sa Iyong mga mata
Kahit na ang paligid ko ay mapusyaw

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Napabilang ako sa Iyong mga itinalaga
Nasaksihan ang pag-aalay Sayo ng gawa
Nakita ang dulo nitong simula

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Unti- unting bumalik ang tamis ng aking pag-ibig
Unti-unting narinig ang himig sa Iyong bibig
Unti- unting muling lumiwanag ang aking daigdig

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Nasira ang bagay na sa palagay ko'y mahalaga
Ngunit sa kanyang pagkasira
Sinabi mong Sayo ako'y tumingala

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Tumulo ang aking mga luha
Tumupi ang aking mga tuhod
Natuto akong Sayo ay manalangin at lumuhod

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Nasaksihan ko ang Iyong mga kasagutan
Ang aking mga panalangin ay nakamtan
Tunay ngang Ikaw ay makakapitan

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Natuklasan niya ang katotohanan
Kung saan sakop ang iwasan
Tayo ay hanggang magkaibigan lamang

Sa loob ng dalawampu't isang araw
Natuto akong magmahal
At ipaubaya ang lahat sa Maykapal
Dahil Siya ang totoong unang nagmahal

Tapos na ang dalawampu't isang araw
Ngunit mananatiling sa Diyos ay nakatanaw
Upang hindi na muling maligaw
Sa mundong umaalingaw-ngaw