DIE KRAG VAN DIE NATUUR

Soos n wreedaardige monster
Wat angswekkend daar grom
En van liewers benede n verwoestende brul
Wat die ganse aardkos
Laat skud soos dit tril

Dit klink soos n monsterkreet
Diep uit aardsingewande
n Dreig roep of liewer
Die angswekkende gegrom of gehuil
Van n monster of ondier
Wat doodsveragtend daar skuil

Want dit kraak soos dit breek
Asof hy hom op die aarde wil wreek
En vir eeue was hy daar vasgemaak
En aarde kragte het homself daar bewaak
Maar oorverdowend die gegrom, die gemaal
Asof die oorwinning
In die stryd wil behaal

En bloedstollend ontsnap hy
Uit sy aarde spelonk
En breek die aardkos se rande
Met reuse drake-tande
En met onverbiddelike krag
Bly al wat leef in die slag

En onsettend die hitte
As die aardkos Dan gloei
Weens die rooiwarm lawa
Wat uit die bergpieke vloei

Alhoewel skouspelagtig
Die gloed van die natuur
Bly hierdie n wonderkrag
van Moeder Natuur